موارد مصرف آناکینرا
یک آنتاگونیست گیرنده های اینترلوکین1 است.
جهت درمان علائم و نشانه های آرتریت روماتوئید متوسط تا شدید در بیمارانی که پاسخ کافی به متوتروکسات یا دیگر داروهای (DMARD) به تنهایی نمی دهند استفاده می شود. در انگلستان این دارو فقط به همراه متوتروکسات مجوز تجویز دارد ولی در آمریکا مجوز مصرف به تنهایی یا همراه دیگر داروهای (DMARD) دارد.
جهت درمان علائم و نشانه های آرتریت روماتوئید متوسط تا شدید در بیمارانی که پاسخ کافی به متوتروکسات یا دیگر داروهای (DMARD) به تنهایی نمی دهند استفاده می شود. در انگلستان این دارو فقط به همراه متوتروکسات مجوز تجویز دارد ولی در آمریکا مجوز مصرف به تنهایی یا همراه دیگر داروهای (DMARD) دارد.
مکانیسم اثر آناکینرا
آنتاگونیست گیرنده اینترلوکین 1 است و موجب انسداد فعالیت بیولوژیک از طریق مهار رقابتی اتصال اینترلوکین یک به گیرنده آن می شود که بصورتی گسترده در بافت ها و اندامهای متعدد وجوددارد.
فارماکوکینتیک آناکینرا
3 تا 7 ساعت پس از تزریق زیر جلدی حداکثر غلظت پلاسمائی آن ایجاد می شود نیمه عمر نهائی آن در حدود 4 تا 6 ساعت است. عمدتاً در ادرار ترشح می شود. در کسانی که سابقه حساسیت به پروتئین های حاصل از Ecoli. دارند منع مصرف دارد.
دارو بصورت تک دوز در سرنگهای یک میلی لیتری و عاری ازماده محافظ جهت تزریق زیر جلدی است و مابقی داروی تجویزی و مصرف نشده نباید در تزریقهای بعدی استفاده شود.
دارو باید در یک زمان ثابت و همه روزه تجویز شده و بیش از یک دوز در روز نیازی نیست.
دارو بصورت تک دوز در سرنگهای یک میلی لیتری و عاری ازماده محافظ جهت تزریق زیر جلدی است و مابقی داروی تجویزی و مصرف نشده نباید در تزریقهای بعدی استفاده شود.
دارو باید در یک زمان ثابت و همه روزه تجویز شده و بیش از یک دوز در روز نیازی نیست.
عوارض جانبی آناکینرا
تحریکات خفیف تا متوسط در محل تزریق به صورت قرمزی، سوزش، تورم و درد خصوصاً در اول درمان، دیگر عوارض مثل سردرد، تهوع، اسهال و درد شکم ایجاد آنتی بادی بر ضد آن، بثورات پوستی. عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی و سینوزیت، عفونت های شدید خصوصاً در بیماران آسمی (که بایستی دارو قطع شود) ندرتاً دیسکرازی های خونی خصوصاً نوتروپنی.
تداخلات دارویی آناکینرا
واکسنهای زنده نباید همراه با این دارو مصرف شوند. در هنگام مصرف همزمان با etanercept خطر عفونتهای شدید و نوتروپنی وجود دارد.
توصیه های دارویی آناکینرا
این دارو ممکن است عفونتهای دستگاه تنفسی فوقانی و سینوزیت و دیگرعفونتهای شدید خصوصاً در بیماران آسمی ایجاد نماید، که بایستی فوراً دارو قطع شود.
درمان با آن در بیمارانی که عفونت حاد و یا عفونت مزمن و یا موضعی دارند نباید شروع شود. در افرادی که سابقه عفونت مکرر دارند و یا فاکتور مستعد کننده عفونت دارند ، بایستی با احتیاط مصرف شود. در افرادی که سابقه نوتروپنی دارند نبایستی تجویز شود.
درمان با آن در بیمارانی که عفونت حاد و یا عفونت مزمن و یا موضعی دارند نباید شروع شود. در افرادی که سابقه عفونت مکرر دارند و یا فاکتور مستعد کننده عفونت دارند ، بایستی با احتیاط مصرف شود. در افرادی که سابقه نوتروپنی دارند نبایستی تجویز شود.